Dünyanın büyük çoğunluğu yaşam savaşı verirken benim gibi durumu iç güveysinden hallice beyaz yakalı tayfasının sınıfsal olarak arada derede kalmış, bir türlü mutlu olamayan, sürekli boşluk içinde kıvranan hayatının tek arayışı olan mutluluk... Tarihin başlangıcından bu yana mutluluğun ne olduğu ve nasıl yakalanacağı konusunda bir hayli lakırdı edildi ve edilmeye devam ediyor. Tabi ki bu yazıyı bitirdiğinizde de bu sorularınıza cevap bulmuş olmayacaksınız. Ama kendi yapmaktan mutlu olduğum şeyleri, başkaları da yapınca mutlu olur belki diye paylaşmak istedim. Mutluluğun sürekli bir fonksiyon olmadığını bir türlü kabul edemememiz sürekli mutsuz kalmamızdaki birinci neden. İkincisi ise insan bencildir öğretisi. Hayatta kalmamızı bu içgüdü sağlıyormuş. Bunu tam olarak yalanlayamayız evet ama özgeciliğin ( diğerkamlık ) canlı türlerinin (sadece insan topluluklarının değil diğer canlı türlerinin de) hayatta kalabilmesine sağladığı katkıya hakkı yeterince teslim edilmemektedir. Hatt
Writing is like breathing for me. I can not imagine a world without it. However I post them seldom. These days I am trying to change this.